ဖတ္ဖူးသမွ်ထဲမွ အၾကိဳက္ဆံုးေလးမ်ား...

အသက္သည္ အိပ္မက္္

အသက္သည္ အိပ္မက္
အိပ္မက္သည္ သူ
သူသည္ အသက္ျဖစ္ေစ။
ေဆာင္းေႏွာင္းလွ်င္ ေႏြဦး၏
ေႏြဦး၌ ႏွင္းႂကြင္းသည္
ႏွင္းႂကြင္းျပယ္ေသာ္လည္း
သစၥာႂကြင္းေစ
ျမတ္ႏိုးျခင္းႂကြင္းေစ ... ။ ။

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)

ပါပီလြန္

သမုဒၵရာႀကီးထဲမွာ
မေျပာပေလာက္တဲ့ ကၽြန္းကေလးတစ္ကၽြန္း

အဲဒီ ကၽြန္းကေလးတစ္ကၽြန္းေပၚမွာ
အပ္ဖ်ားတစ္ေထာက္စာ အစက္ကေလးတစ္စက္

အဲဒီအစက္ေလးထဲမွာေတာ့
စၾက၀ဠာထက္ႀကီးတဲ့
အလွ်ံရဲရဲ လြတ္ေျမာက္လုိစိတ္ေတြ။ ။

ႏြယ္စိမ္းေ၀
ႏြယ္နီမဂၢဇင္း

ေလကုိရွဳရွိဳက္ျခင္း ဒုတိယပုံစံ

အဲသလုိနဲ႕ ...
သန္းေပါင္းေလးေထာင္ထဲမွာ
ခင္ဗ်ားဟာ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။

ေလာကမွာ ...
လူေတြမ်ားတယ္
ဖိနပ္ေတြမ်ားတယ္
ကာဘြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိဒ္ဓါတ္ေတြမ်ားတယ္။

လူဆုိတာ ...
ေဘာင္းဘီ၀တ္တယ္
အမဲသားစားတယ္
အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္
စီးကရက္ေသာက္တယ္
(ကုိယ္မလုပ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ေပါ့)

လူဆုိတာ ...
သတင္းစာဖတ္တယ္
ပိရမစ္ေဆာက္တယ္
စပါးစုိက္တယ္
အာကာသထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တယ္
(ကုိယ္မလုပ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ေပါ့)

လူဆုိတာ ...
အကုသုိလ္ကုိ အေႂကြး၀ယ္ႏုိင္တယ္
ေလခြန္မေဆာင္ရဘူး
ေသရင္ သခၤ်ဳိင္းရွိတယ္။

သင္ဟာ ...
ေအာက္စီဂ်င္နဲ႕ ထုိက္တန္ပါရဲ႕လား။ ။

သစၥာနီ

ႏွစ္ဆန္း(၂)ရက္

မႏွစ္ကလုိပဲ
ဘာစလုပ္ရမွန္း မသိလုိ႕
ေရအရင္ခ်ဳိးထားလုိက္တယ္။
ကုိယ့္စာသားမ်ား
စုိင္းထီးဆုိင္ သီခ်င္းအလုိက္နဲ႕
ေလခၽြန္ေနမိ။
ႏွစ္သစ္စိတ္ကူးလိပ္ျပာေလး
သီခ်င္းအဆုံးမွာ
ဖ်ပ္ခနဲ ထုိးက်သြားၿပီ။
မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္၀န္းေလး
ျပန္ပြင့္ၿပီ။
လႊင့္ထားတဲ့ ေလတံခြန္ေလး
ျပန္က်သြားၿပီ
ဒီႏွစ္
ဒုကၡက ဒီကစတယ္
ယာဥ္စီးခႏွစ္ဆနဲ႕။

ကုိေရြး
(စတုိင္သစ္၊ ဇြန္လ၊ ၂၀၀၇)

အိမ္ကြင္း

အခန္းထဲမွာ
ေျခရည္တူ အထီးက်န္မႈ
အျပင္မွာ
ဒန္၀ယ္တယ္
ေၾကး၀ယ္တယ္၊ သတၱဳ၀ယ္တယ္
ဗလာစာအုပ္၀ယ္တယ္
ကဗ်ာစာအုပ္မ၀ယ္ဘူး။
ဒီေလာက္ထိ ေဟာင္းေနရေအာင္
အရင္ညက အေၾကာင္းလည္းမဟုတ္ခဲ့
တစ္ေန႕ခင္းလုံး
ဂုိးသမားမရွိတာေတာင္
ငါ့ဆီမွာ ေဘာလုံးလည္းမရွိဘူး။

ေအာင္ခုိင္ျမတ္

ဖတ္ဖူးသမွ်ထဲမွ အၾကိဳက္ဆံုးေလးမ်ား... User_offline

vbrep_register("62763")

မိသားစု

ဘီယာဆုိင္က
ဆူညံေနတဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံဆုိ
ငါ့မိသားစုက
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ငရဲဘုံေပါ့။
တဒီးဒီး သစ္စက္က
လႊသြားနဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္ရသလုိ
ေန႕တစ္ေန႕ကုိ မ်က္ႏွာသစ္ရမွာကုိ လန္႕တယ္။
မုိးလင္းတာနဲ႕
ငါ့ကုိ ၀င္တုိက္တာ
ငါ့မိန္းမရဲ႕အသံပဲ
သံတုံးသံခဲလုိ
အလင္းေရာင္ကုိ မ်ိဳခ်
မေသခ်ာျခင္းကုိ
အေသအခ်ာစီးၿပီးထြက္ခဲ့
အနာအဆာမလြတ္တဲ့ဘ၀
ဘယ္ၿဂိဳဟ္တုက စိတ္၀င္စားမွာလဲကုိယ့္လူ
လင္းဆြဲလုိ
အေ၀းက ေကာင္းကင္ၿပိဳမွာထက္
အနီးက
ေျမၿပိဳမွာကုိ ေၾကာက္ေနရတဲ့ေန႕ေတြ
မ်ားလွေပါ့။ ။

ခရမ္းျပာထက္လူ

ဆာမူ႐ုိင္းသီခ်င္း

ငါ့မွာ အမုိးမရွိတုန္းက
ရဲတင္းျခင္းကုိ ငါ အမုိးလုပ္ခဲ့တယ္။
ငါ့မွာ ညဥ့္နက္စာမရွိခဲ့တုန္းက
ငါ့မ်က္လုံးေတြဟာ ညစာစားေသာက္ခဲ့ၾကတယ္။

ငါ့မွာ မ်က္စိ မရွိခဲ့တုန္းက
ငါ နားစြင့္ခဲ့တယ္။
ငါ့မွာ နားမရွိခဲ့တုန္းက
ငါ စဥ္းစားေတြးေခၚခဲ့တယ္။
ငါ့မွာ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ မရွိခဲ့တုန္းက
ငါ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။

ငါ့မွာ အေဖမရွိခဲ့တုန္းက
ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းက ငါ့အေဖလုပ္ခဲ့တယ္။
ငါ့မွာ အေမမရွိခဲ့တုန္းက
စည္းစနစ္ရွိျခင္းကုိ ငါ ေထြးေပြ႕ ခဲ့တယ္။

ငါ့မွာ မိတ္ေဆြ မရွိခဲ့တုန္းက
တိတ္ဆိတ္မႈဟာ ငါ့မိတ္ေဆြ။
ငါ့မွာ ရန္သူ မရွိတုန္းက
ငါ့ကုိယ္ခႏၶာ ငါ ျပန္ဆန္႕က်င္ခဲ့တယ္။

ငါ့မွာ ၀တ္ျပဳေက်ာင္း မရွိခဲ့တုန္းက
ငါ့စကားသံဟာ ငါ ၀တ္ျပဳရာေက်ာင္း။
ငါ့မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမရွိ
ငါ့လွ်ာဟာ ဓမၼေတးသံစုံအဖြဲ႕ ။

ငါ့မွာ ေငြေၾကး မရွိခဲ့တုန္းက
ကံၾကမၼာဟာ ငါ့ေငြေၾကး။
ငါ့မွာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိခဲ့တုန္းက
ေသျခင္းတရားဟာ ငါ့ႂကြယ္၀မႈ။

လုိအပ္ခ်က္ဟာ ငါ့နည္းဗ်ဴဟာ
သံေယာဇဥ္ကင္းျခင္းဟာ ငါ့ မဟာဗ်ဴဟာ။
ခ်စ္သူရည္းစား မရွိခဲ့တုန္းက
ငါ့အိပ္စက္ျခင္းကုိပဲ ငါပုိးပန္းခဲ့တယ္။

[Samurai song....ေရာဘတ္ ပင္စကီး (Robert Pinsky)]

ေဇယ်ာလင္းဘာသာျပန္ဆုိသည္

ဟုိယြန္မီကုိ သနားတယ္

အၿမဲတမ္း တြန္႕ေၾကေနတဲ့ စိတ္ရယ္
ဘရိတ္ဓါးလုိ ပါးပါးလ်ားလ်ားရွိသေလာက္
ပိပိရိရိ ျဖတ္ေတာက္ႏုိင္စြမ္းတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းရယ္
လမ္းမႀကီးကုိ ေငးၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ
ဧည့္ခန္းထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ထံ
အေကာက္ႀကံဖုိ႕
ခေလာက္ဆန္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းရယ္
ရယ္ရႊန္းဖတ္ရႊန္းေတြ ေျပာေနရင္းမွာပဲ
ေမ်ာက္မင္းအူသံ တီးလုံးကုိ ဖ်တ္ခနဲေျပာင္း
ၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္စည္တီး လြမ္းျပ
သည္လုိနဲ႕ ဇာတ္ေခါင္းကြဲခဲ့ၾကေပါင္း မ်ားၿပီ။

သူမရဲ႕ ၾကန္အင္အသီးသီးဟာ
ဂႏၲ၀င္ ဟစ္စတီးရီးယားစရုိတ္လား
ဆုိက္ကုိႏ်ဴရုိးဆစ္ေ၀ဒနာမ်ိဳးလား
လိင္စိတ္ ႏုိးႂကြလြန္းတာပဲလား
စိတ္ခြဲပညာရွင္ 'ဖရြိဳက္' ေတာင္မွ
သူမရဲ႕ အေမွာင္စိတ္ (အနီး) မွာ
ေခ်ာင္ပိတ္ၿပီး အငုိက္မိသြားႏုိင္တယ္။
စိတ္အေရာင္ ခဏခဏ ေျပာင္းေနတဲ့
ခုႏွစ္ေထြအက ဆန္းဆန္းမွာေတာ့
ပထမတန္းစား သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ေပါ့
သူမရဲ႕ အေမွာင္ေခ်ာက္ထဲက
ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ထုိးဇာတ္အခင္းအက်င္းကုိ
မုိးနတ္မင္းႀကီး ငုံ႕ၾကည့္ေနတယ္ေလ

ေမာင္ခုိင္မာ

သက္တံ့ျမစ္

ညေနခင္းတစ္ခု
မိုးစဲလင္းပြင့္ ေကာင္းကင္မွာ
ဟာ ....
လွလိုက္တဲ့ သက္တံ့ၾကီးတစ္စင္း
စီးဆင္းေနတာေတြ့တယ္။

႐ုတ္တရက္ပဲ
ငါေၾကကြဲခဲ့ရေပါ့။

ဘဝဆိုတာ
သက္တံ့လိုပါလား ...

႐ွိေတာ့႐ွိရဲ့
ဒါေပမယ့္
အ႐ွိမဲ့ ။ ။

ထူးအိမ္သင္

ကုိင္းေျခာက္

ေလးနဲ႕ျမွားဟာ
ေျခာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ဖုိ႕ တီထြင္ခဲ့တာပဲ
လူေတြရဲ႕ မ်က္လုံးမ်ားက ေလးလုိျမွားလုိ။

ကၽြန္ေတာ္ ဆုိေနက်သီခ်င္းက
အခ်စ္ေရး အဆင္မေျပခဲ့ဘူး
ေထြးထုတ္ခဲ့ေသာ တံေထြးမ်ား အဆင္ေျပေန
ဒုိင္ယာရီထဲ ေၾကမြခဲ့အိပ္မက္မ်ားနဲ႕
ႏွလုံးသားရဲ႕ အၾကည္ဓါတ္တစ္ခု
ဟသၤာမေလး မရွိေတာ့တဲ့အခါ
တံခါးရြက္က ပတၱာေတြျဖဳတ္ပစ္မယ္။

ေမေမ…
ေျပာင္းဖူးေစ့ လက္တစ္ဆုပ္ ပက္က်ဲခ်လုိက္တာနဲ႕
ခုိေတြ အုပ္ဖြဲ႕ၿပိဳက်လာတာ
ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းတယ္
ဘ၀ဆုိတာ အဲဒီလုိႀကီးလုိ႕
ထင္မွ မထားခဲ့တာ။ ။

ရုိးသက္
(Heart - ေအာက္တုိဘာ၊၂၀၀၃)

မင္းတုိ႕ငါတုိ႕ရဲ႕ အႏုပညာ

အခ်ဳိမႀကိဳက္တဲ့ ငါ့ဦးေခါင္းက
လာသမွ်အနံ႕အသက္ကုိ ေတာက္ထုတ္ပစ္တယ္
အတိတ္ဆုိတာ
ေသာက္လက္စ အရက္ခြက္ရဲ႕ တစ္၀က္ကုန္ခမ္းေနမႈပဲ
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ လွ်ပ္စစ္ကုိျဖတ္ၿပီး မစီးဆင္းေစနဲ႕ေတာ့
ေလထုထဲက ေရခုိးေရေငြ႕လုိပဲ
မျမင္ရတဲ့ဒုကၡဟာ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ၿပီး ငါတုိ႕ဆီလာမယ္
စိတ္ကုိအမုိးဖြင့္ထားတဲ့ ကားလုိ
ေလတျဖဴးျဖဴး အတုိက္ခံလုိ႕
အကုိင္းအခက္အသစ္ဆီ ခ်ဳိးေကြ႕မယ္
ဘာေၾကာင့္ ေယာက္ယက္ခတ္စရာလုိမလဲ
အႏုပညာဆုိတာ
အမဲလုိက္ေခြးေရွ႕က သားေကာင္လုိ
ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ ေရြ႕လ်ားေနဖုိ႕မွ မဟုတ္တာ
မင္းခါခ်လုိက္တဲ့ေခၽြးတစ္စက္တည္းပဲ ျဖစ္ပေစ
အသံျမည္ေစရမယ္
ဒီသီခ်င္းနဲ႕ လွ်ပ္စစ္ကုိျဖတ္ၿပီး စီးဆင္းပေစေတာ့
ကုကၠဳိပင္ေပၚက ကုကၠဳိသီးေတြလုိ
အလဟႆ သီးပြင့္မႈမွာ
မင္းနာမည္ မပါပါေစနဲ႕။ ။

ေမာင္ဖီလာ
႐ုပ္ရွင္အျမဳေတ၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ

ေလွခါးေထာင့္က်ဥ္း

လေရာင္ျမႇားတဲ့ ညအတုလုိ အေမွာင္ထဲမွ ခံစားခ်က္မ်ား
အရိပ္မထြက္ရ
ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနေသာ၀ါက်မ်ား မေထြးရ။
သံေယာဇဥ္ မၿငိမ္းေသာ ေဆးလိပ္တုိ မပစ္ရ။
ေခြးေလေခြးလြင့္မ်ားႏွင့္ အမူးလြန္သူမ်ား
တြားတက္မလာရ။ မအိပ္ရ၊ မအန္ရ။
ခါးပိုက္ႏႈိက္မ်ား. . .ပုိက္ဆံအိတ္ႏွင့္ မွတ္ပုံတင္ကဒ္ေတြ
လာမပစ္ရ။
အိပ္မက္ႏွင့္မေတာ္ေသာဦးထုပ္မ်ား မေဆာင္းရ။
႐ႈခင္းမလွဘဲ အတြဲမ်ားမ်ား မခ်ိန္းရ။
ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးဆန္စြာ
မီးစက္သံႏွင့္ ဥေပကၡာတရားမ်ား ပဲ့တင္မထပ္ရ။
ေငြေၾကးခ၀ါခ်ထားေသာ ကုတ္အကၤ်ီအေဟာင္းႀကီး
မ၀တ္ရ။
အထက္တက္မွာလား . . .။ေအာက္ဆင္းမွာလား. . .။
အထက္မေရာက္ေအာင္ မေရာက္စိတ္ကူးမ်ား ေမြးစား
မထားရ။
မူးယစ္ေဆး၀ါးမသုံးစြဲရ။
တခါသုံးအပ္ႏွင့္ တစ္ခါသုံးအေတြးအေခၚမ်ား ပစ္ခ်မထားရ။
လယ္ကြင္းႏွင့္ေက်းငွက္မ်ားကုိ မလြမ္းရ။
ေက်ာက္စီဓားႏွင့္မုိးေကာင္းကင္ကုိ မတမ္းတရ။
ပင္လယ္ႏွင့္ဒီေရကုိ မငတ္မြတ္ရ။
အဓိကအားျဖင့္
ခုႏွစ္လႊာထပ္ ေလွခါးေထာင့္က်ဥ္းသည္
က်ိန္စာအလုိႏွင့္ဆန္႕က်င္ၿပီး
ဦးထုပ္ေဆာင္းၿပီး
ကုတ္အကၤ်ီႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ၿပီး
ပလက္ေဖာင္းေပၚ ဆင္းမသြားရ။ ။

ႏုိင္မြန္ေအာင္သြင္
Beauty ၊ ၂၀၀၇၊ ဒီဇင္ဘာ

တလြဲဖတ္ျခင္းမ်ား

"ေအး၊ မင္းတို႕ဟာ မ်ိဳးဆက္တုံးလမ္းပဲ"
ဂါးထရုဒ္စတုိင္းန္က ဟဲမင္းေ၀းကုိ အဲသလုိေျပာခဲ့တယ္
တကယ္ေျပာခဲ့တာက
"You are the lost generation"
[မင္း(တုိ႕)ဟာ လမ္းေပ်ာက္မ်ိဳးဆက္ပဲ]
ဒါေတာင္ ထပ္မွားဖတ္ေသးတယ္
"You are the last generation"
မင္းတုိ႕ဟာ ေနာက္ဆုံးမ်ိဳးဆက္ပဲ
မဟုတ္ေသးပါဘူး ... ဆုိၿပီး
ေရာဘတ္ဖေရာ႕စ္တ္ကုိ ေျပာင္းဖတ္တယ္
"Poetry is what is lost in translation"
ဘာသာျပန္ဆုိတာ ကဗ်ာထဲေပ်ာက္သြားတဲ့အရာေပါ့
တကယ္က
[ကဗ်ာဆုိတာ ဘာသာျပန္ထဲ ေပ်ာက္သြားတဲ့အရာ]
ၿပီးေတာ့ရွိေသးတယ္၊ အာနက္စ္ဟဲမင္းေ၀းေျပာခဲ့တာ
"Man can be destroy, but not defated"
လုပ္ခ်လုိက္တာ ေဟာသလုိ
"လူကုိ အႏုိင္ပုိင္းလုိ႕ရမယ့္၊ ေခ်မႈန္းလုိ႕ေတာ့ မရဘူး"
ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ၊ ဘယ္လုိလုပ္ၾကေတာ့မွာလဲ
အဲသလုိ အဲသလုိေတြ တလြဲဖတ္ေနတာ
(ဆရာႏုိးေတာ့ ဆဲေရာ့လိမ့္)
ၿပီး ... ဟုိဘယ္သူလဲ ... ရူးဆုိးလား
ဟုိ ျပင္သစ္က ဟုိဟာေကာင္ကြာ
"Man is born free, but every where
He is in chains"
"လူဟာ ေမြးကတည္းက လစ္လပ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္
ၾကည့္စမ္း၊ သူ႕မွာ ဟန္းခ်ိန္းေတြ ဘာေတြနဲ႕ " တဲ့ ... ။

ေဇယ်ာလင္း

ငါး

ငါးအေသေကာင္ လုိခ်င္ရင္
ေစ်းမွာ၀ယ္ပါ

ေၾကာက္လန္႕ေနတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္လုိခ်င္ရင္
ပုိက္ကြန္ေတြနဲ႕ ဖမ္းပါ

ဒဏ္ရာရေနတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္လုိခ်င္ရင္
ငါမွ်ားခ်ိတ္မွာ အစာတပ္ၿပီး မွ်ားပါ

အရုပ္နဲ႕တူတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္လုိခ်င္ရင္
မွန္ေတြနဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ ေရကန္အတုထဲမွာ ေမြးပါ

ငါးအစစ္တစ္ေကာင္ လုိခ်င္ရင္ေတာ့
ေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုလုိ ရပ္ေနပါ

ရင္ဘတ္ကုိ ဖြင့္ထားပါ
လမ္းမွားလာတဲ့ ငါးအစစ္တစ္ေကာင္က
မင္းရဲ႕ ႏွလုံးသားကုိေတာင္
၀င္ၿပီး တုိးေခြ႕သြားလိမ့္မွာ

အသက္ရႈသံေတြနဲ႕
ေရလႈိင္းေတြကုိ ဖန္ဆင္လုိက္တဲ့အခါ
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကစားေနမယ့္
ငါးအစစ္တစ္ေကာင္ကုိ ရရွိမွာ

မင္းရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ သူ႕ုကုိ
ဖမ္းဖုိ႕ မႀကိဳးစားတဲ့အထိသာ ။ ။

ျမင့္မုိးေအာင္္

.. စင္သီယာ ၅ ...

မင္းကို ငါခ်စ္တယ္
ရာစုႏွစ္ေပါင္မ်ားစြာမွာ
လူေတြဒါပဲ ေျပာၾကတယ္
ငါ့အတြက္စကား (၅) လံုး
မင္းအၿပံဳးက ၀ါးၿမိဳခဲ့
သေရာ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြ
“ခြၽင္” “ခြၽင္” ျမည္ေနတယ္
ေျမႀကီးသားဘ၀မွာ
အဇၩတၱိကမီးပံုေၾကာင့္
ငါ့ရင္အံုလူသတ္ကြင္းထဲ
သားရဲေတြအစာေတာင္းၿပီး
အသက္နဲ႔အညီအမွ် က်ိန္ဆို
မုိးၿပိဳတယ္ စင္သီယာ
မင္းကို ငါခ်စ္တယ္

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္

အုိ အေမ

ငယ္ငယ္တုန္းက
မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀
သာဓကပဲအေမ ...
အတန္းထဲမွာ
ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့အခါ
စိတ္ကူးေတြလြဲ
ဘုရားပုံတူမဆြဲနဲ႕တဲ့
ဘုရားနဲ႕မတူ ႏူတတ္သတဲ့
ဒီလုိပါပဲအေမ
အေမနဲ႕မတူ ႏူမွာမေၾကာက္
မတူမွာ ေၾကာက္လွခ်ည့္ရဲ႕ ။ ။

ေအာင္ဘညိဳ

၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ စီးကရက္ေတြမေသာက္ခ်င္ဘူး

တစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေယာက္အတြက္
အခ်ိန္ပုိင္းကစားစရာ
ကစားစရာႏွစ္ေယာက္ ကစားတမ္းေဆာ့ၾကတယ္
အေလးအနက္ကိစၥေတြကုိ
ဖင္ခုထုိင္ၿပီး ကစားၾကတယ္
ကစားတမ္းက
ကစားစရာႏွစ္ေယာက္ကုိ
ျပန္ကစားတယ္
ေပ်ာ္စရာႀကီးပါပဲလုိ႕ေတာ့
ဘာကမွ ေယာင္လုိ႕ေတာင္ မဟၾကဘူး
ၾကည့္ သူကစားေနတယ္
ၾကည့္ သူမ ကစားေနတယ္
ၾကည့္ ကစားတမ္းႀကီး ကစားေနတယ္ ...

ေဇယ်ာလင္း
(ပထမဆုံးလိပ္စာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)

ကုိယ့္အေၾကာင္းနဲ႕ကုိယ္

တံခါးကုိ ေခါက္လုိက္ေတာ့
တံခါးေခါက္သံပဲ အဖတ္တင္တယ္
အခန္းက ပြင့္မလာဘူး။

မီးမွိတ္လုိက္ေတာ့
ခလုတ္ႏွိပ္သံပဲ အဖက္တင္တယ္
အေမွာင္က က်မလာဘူး။

ေန႕လယ္ေန႕ခင္း
လမ္းထဲမွာ လူသူရွင္းေနတယ္
စုိထုိင္းထုိင္း အၾကည့္တစ္ခ်က္
ေလပူေတြ ေဖာက္ထြက္ၿပီး
ကင္းဗတ္စေပၚ ပက္ခ်လုိက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ပန္းခ်ီကားဆြဲတာပဲ အဖတ္တင္တယ္
လူရုပ္မေပၚဘူး။

သုိ႕ေသာ္
ကၽြန္ေတာ္ ဒီလုိ စိတ္ကူးထားတယ္။

၀င္းျမင့္
(သရဖူမဂၢဇင္း ၂၀၀၀)

လူတစ္ေယာက္နဲ႕ ဘ၀ရွင္သန္မႈအေျခခံ ေဆြးေႏြးခန္း

လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းမွာ
ေနေရာင္ေအာက္ ပန္းေတြပြင့္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ
လိပ္ျပာေတြ ၀တ္မႈန္ကူးတာ ဘာေၾကာင့္လဲ
တစ္ပါးသူမျမင္တာ ႀကိဳတင္ေတြးေတာရလိမ့္မယ္။
လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းမွာ
ေက်းငွက္သာရကာရဲ႕
သဘာ၀အသံၾကည္ႏူးရုံနဲ႕ မလုံေလာက္ေတာ့
ကုိယ္ဖန္တီးတဲ့အသံဟာ ကုိယ္လုိတဲ့သံစဥ္ ျဖစ္ဖုိ႕နဲ႕
ကုိယ့္သံစဥ္နဲ႕ ကုိယ့္သမုိင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ႀကိဳးၫိွတတ္ဖုိ႕။
လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းမွာ
ကာလအနိမ့္အျမင့္ ေရခ်ိန္မွတ္နဲ႕ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာတုိ႕လားရာ
နဖားႀကိဳးဆြဲလွည့္သလုိ
ေမာင္းထုသံကုိ လက္ခုပ္တီး ေယာင္ယမ္းခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့
ကုိယ္ပုိင္အာေငြ႕ကလည္း ခႏၶာကုိယ္ပူေႏြးေစတာပါပဲ
မုတ္သုန္အားမေကာင္းဘဲ မုိးထစ္ခ်ဳန္းရြာျခင္းကုိ
သတိျပဳ သုံးသပ္တတ္ဖုိ႕။
လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းမွာ
အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆုိင္တည္တာလည္း အာဟာရပါပဲ
အသက္ရွင္လွ်က္ရွိေၾကာင္း ကုိယ့္ႏွလုံးခုန္သံ ယဥ္ပါးတတ္ဖုိ႕။
ဆက္လက္ၿပီး ေစတသိတ္ဥာဏ္ကြန္႕ျမဴးရာ
တစ္ေယာက္အိပ္မက္ တစ္ေယာက္ကုိင္းကူးရင္း
တစ္ေယာက္သေဘာထား တစ္ေယာက္ႏုိ႕ခ်ိဳတုိက္ေကၽြးရင္း
တစ္ေယာက္ရာဇ၀င္ တစ္ေယာက္မုဒိတာပြားတတ္ဖုိ႕။
လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းမွာ
မွန္ေရွ႕ရပ္ မ်က္ႏွာအေၾကာေလွ်ာ့ေလ့က်င့္ခန္း မပါဘူး
သြားတုိက္ေဆးၫွစ္ႏုိင္ရုံခြန္အားနဲ႕
ေရႊခါးပတ္ခ်န္ပီယံ ေမွ်ာ္မွန္းလုိ႕ မျဖစ္ဘူး
ဘီသုိဗင္အားက်လုိ႕ ဗုံေတြထုႏွက္ၾကရုံနဲ႕ မၿပီးဘူး။
လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းမွာ
ေမာ္ဒယ္လ္ရႈိးေငးရင္း သြားရည္က်ရုံနဲ႕
စကၠဳအာရုံ ျပည့္စုံၿပီလား
ႏုိက္ကလပ္ညခ်မ္းရဲ႕ အေမွာင္ခ်ဂီတ နားဆင္ရုံနဲ႕
ေသာတအာရုံ ျပည့္စုံၿပီလား
မီႏူးရ္ကတ္ေပၚက ၀က္စတူးတစ္ပြဲ မွာစားရုံနဲ႕
ရသာအာရုံ ျပည့္စုံၿပီလား
ေခ်ာင္းသာသြားၿပီး ပင္လယ္ရနဲ႕ရွဴရႈိက္ရုံနဲ႕
ဂႏၶာအာရုံ ျပည့္စုံၿပီလား
တူႏွစ္ကုိယ္ ႏွစ္ကုိယ္ၾကား နားလည္မႈမီးနီျဖတ္ေမာင္းရုံနဲ႕
ေဖာဌဗၺအာရုံ ျပည့္စုံၿပီလား။
လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းမွာ
ဗန္ဂုိးရဲ႕ ေနၾကာပန္းနားထုိင္ၿပီး
ၾကက္တူေရြးေခ်ာက္လွန္႕ေပးေနရုံနဲ႕
ေယာကၤ်ားတုိ႕ တတ္အပ္တဲ့
အဌာရသ ျပည့္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။
အမွန္တကယ္
လူအျဖစ္ေနထုိင္ျခင္းဟာ
ယုံၾကည္ခ်က္ေသြးခုန္ႏႈန္းနဲ႕ ပုံမွန္လည္ပတ္ေနတဲ့
နာရီတစ္လုံး ပုိင္ဆုိင္ဖုိ႕ပဲ လုိပါတယ္။

လူေဇာ္သစ္

ပုံျပင္

တစ္ခါတုန္းက
မီးရထားသံလမ္းတစ္လမ္းနဲ႕ လူတစ္ေယာက္ကုိ
မီးရထားတစ္စင္းနဲ႕လူတစ္ေယာက္က
ခုတ္ေမာင္းသြားတယ္။

ဘ၀တစ္ခုလုိ အလြမ္းစိတ္က
ဘ၀တစ္ခုလုိ သံထည္ဘီးမွာ
ဘ၀နဲ႕ေ၀းရာ အတင္းတြယ္ကပ္
ေသြးသံတရဲရဲ လုိက္ပါသြားတယ္။

စင္းစင္းေသက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သံလမ္းေသေဘး
လူ၀င္စားေခြးေလးတစ္ေကာင္ေပါ့
ည ... ည ...
ရထားခုတ္ေမာင္းလာၿပီဆုိတာနဲ႕
အပူတျပင္း ဆြဲဆြဲငင္ငင္
အူသံရွည္ ေပးေပးေနရတာ
သံသရာတစ္ဆုံး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားလုိ႕
မဆုံးေတာ့တယ္။ ။

စုိင္း၀င္းျမင့္
(ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း)

၀ိေဒဟရာဇ္ ပုတ္သင္

ငါ့ အမွားအတြက္
ငါ့လက္သန္း တစ္ဆစ္ဆုိရင္
ငါ့ အမွန္တရားအတြက္လည္း
သင့္လက္သန္းတစ္ဆစ္ေတာ့ လုိလိမ့္မယ္။

သားတကြဲမယားတကြဲ အလြမ္းေတြက
ငယ္ငယ္က စာသုိက္ဖ်က္မိတဲ့ ေနာင္တလုိမ်ိဳး
ေ၀ဒနာက ရင္ကုိေဖာက္စူးတုိင္း
ငါ့ျဖစ္တည္မႈကုိ ရြ႕ံရွာမႈအျပည့္နဲ႕ ပဓါနခဲ့ရတယ္
တစ္ေလာကလုံးရဲ႕ အေၾကာက္တရားကုိမွ
ငါက ေလွာင္ရယ္ခ်င္သူေပပဲ။

သားေရျပားတင္းေနတဲ့ 'ဒရမ္'လုိ
မ်က္ႏွာေတြလည္း တင္းသထက္တင္းခဲ့
ငါ့ကုိ တီးတဲ့အခါ အသံမာမာေတြသာ ထြက္ခဲ့
ႏႈတ္ပိတ္ဖုိ႕ ေရငုံထားခဲ့
မျပဳျပင္ဘဲေနခဲ့ စိတ္ခႏၶာလည္း အက်င့္ပါခဲ့
ရင္ခုန္သံခ်င္းညီမွ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းရုိက္ခ်င္ခဲ့
တံငါလုပ္မယ့္ေကာင္ ငါးဖမ္းနည္းသင္ခဲ့
ပုတ္သင္လုိ ရာသီေျပာင္းၿပီး ေခါင္းညိတ္ခဲ့
လူ႕အျဖစ္ကုိ ၿငီးေငြ႕ကၽြမ္းေလာင္ခဲ့တာလည္း ၾကာခဲ့။

တီက်ဴး

အၾကမ္းထည္

အတိိတ္ကုိလြမ္းရတာထက္
ပစၥဳပန္ကုိ လြမ္းရတာဆုိေတာ့
အက်ကေလးကလည္း ခပ္နာနာ
အနံ႔ေလးမၿပယ့္ တၿပယ္နဲ႔
ဂုဏ္ေတာ္ကုိရြတ္ခဲ့ရ
လူအၿဖစ္ကလည္း
သရဲပုံၿပင္အေၿပာေကာင္းၿပီး
အိမ္ကုိေတာ့လုိက္မပုိ႔ဘူး
တစ္ေယာက္ကုိသစၥာရွိဖုိ႔
တစ္ေယာက္ကုိသစၥာမဲ့ခဲ့ရ
နဂုိရည္ေလးကုိေတာ့
အားနာပါးနာ
အႏုပညာကုိ ရဖုိ႔အတြက္
အႏုပညာကုိ သတ္ပစ္လုိက္ရ
ကာမအားေပးရုပ္ရုင္ေတြကုိ
အခ်ိန္ကုန္ဖုိ႔သုံးလုိက္ရ
သက္တမ္းတစ္၀က္စာရပ္တည္ဖုိ႔
သက္တမ္းတစ္၀က္ကုိ သင္ၾကားပစ္လုိက္ရ
ဤခရီးနီးသလား
အိပ္ရာက အခ်ိန္မွားထမိသလုိပဲ
ေရာက္သြားေတာ့လည္း မလင္းေသးဘူး
ကိန္းၾကီးခန္းၾကီး ႏုိင္လြန္းသူမ်ားကုိ
စိတ္ပါလက္ပါ အေလးၿပဳပါတယ္
ေခါင္းေခြ႔လုိ႔ရတဲ႔ ႏွစ္ခ်ိဳ႕၀ုိင္ေတြရယ္…
အေတာင္အလက္မစုံခင္ကတည္းက
ေမြးထားရတဲ႕ ဥာဥ္ဆုိးကေလးကလည္း
နည္းနည္းေတာ့ အေရးၾကီးပါတယ္ကြယ္
ေသြးနဲ႕ကုိယ္သားနဲ႕ကုိယ္မုိ႔
ကုိယ့္အတၳဳပတၱိေလးဟာလည္း
၀င့္ၾကြားေနပါလိမ့္မယ္
ခႏၵာကုိခ်စ္တာလား
ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ ဆီေ၀့ေ၀့သိကၡာကုိခ်စ္ရမလား
ငါလည္း အေတြးအေခၚအရည္က်ဲခဲ့တယ္
ခရီးသြားဟန္လႊဲ တံတားေလးေပၚက
မ်က္ေစ့ေလးစုံမွိတ္ၿပီး
ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး
ခ်စ္တယ္ - ခ်စ္တယ္နဲ႕
ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးေအာ္တတ္တဲ႔
အရြယ္ေရာက္စ စေနသမီးေလးေတြကုိေတာ့
ဒီပြဲမွာမပါေစနဲ႕ေပါ့
သူရဲေကာင္းမလုိတဲ႔ပြဲမုိ႔
ၿခြင္းခ်က္နဲ႔လက္တြန္႔လုိ႔ရတယ္
မေတာ္တဆေလးေတြကုိ
တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုခ်ိတ္ထားမယ္
ဒီလုိကြ- ညီေလးရဲ႕
ဒုိင္ယာရီေရးတယ္ဆုိတာ
ခပ္ညံ့ညံ့ကိစၥ..။…။

ဇြန္မုိးသစ္
(နာမည္ပ်က္မရွိတဲ႔ အရုိင္းအစုိင္းကဗ်ာစုမွ)