မီးေတာက္သစ္ရမ္

Subject: မီးေတာက္သစ္ရမ္ 21st October 2010, 9:48 am

(မီးေတာက္သစ္ရမ္)
အခုလို.......
လွပေအးစက္ေနတဲ.ညမွာပဲ
ငါ...ပ်ိဳးထားတဲ.ၿမႏွင္းဆီဟာ
ႀကယ္တစ္ရာၿခံရံၿပီး ေႀကြက်သြားခဲ.တယ္။
တိမ္လႊာမ်ဥ္းေကာက္ေတြကလည္း
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ. မီးအိပ္မက္မွာ
ေရႊမ်က္ရည္ေတြ စိုလက္လာၿပီလို.
မႈိင္းညိဳ.ေနတဲ.ေကာင္းကင္ႀကီးကို
တီးတိုးေၿပာႀကားလိုက္တယ္
”ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဟာ“ဟာ
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ.နိဂုံးလို.
ေနာက္ဆုံးမွာ
မီးခိုးလုံးမ်ားၿဖစ္သြားေရာ.မလား...လို.
နႈတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး.....ငါစဥ္းစားဖူးတယ္...။
လူငယ္တစ္ေယာက္ကိုၿပဳစားဖို.
အဘယ္ဘုရားထံ
နင္.လက္ေတြ ၿဖန္.ကားေတာင္းခံခဲ.သလဲ.....
ငါ့ရာဇ၀င္ဆီခပ္က်ဲက်ဲကို
ငရဲမီးထဲ တြန္းခ်လိုက္ခ်င္တယ္။

ေလာကဓံဦးတုန္းက
အလြန္အႀကဴးေသာက္ခဲ.တဲ. အရက္တစ္ခြက္
ခုမွ...စံပယ္ရြက္ေပၚမူးလဲ
အသည္းကြဲတယ္......ဆိုတာ
သီခ်င္းေလးေတြ တိုးတိုးညည္းရင္းက
ထိရွခဲ.တဲ. ေသြးမဲ.ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္ပါ
သိုးေက်ာင္းသားရဲ. ခံနိုင္ရည္နဲ.
နတ္ဘီလူးေတြ၇ဲ. သတိရၿခင္းမ်ိဳးက
ငါ့ကို....စီးမိုးထားတယ္။
စက္ရုက္ကို ဒူးေထာက္က်ေစတဲ.
နင္.ရဲ....မ်က္၀န္းစိမ္းလဲ.မွာ
ငါ.....ဘယ္လိုမွေမ.မရတဲ.
မဟာလကၤာတစ္ပိုင္းတစ္စ...ရွိေနေလရဲ. ...။

အဲဒီလိုနဲ.
ငါၿပန္လည္ခ်ည္ေႏွာင္ခဲ.ပါ့မယ္....
ခ်စ္ေသာ....ဖဲႀကိဳး၀ါကေလးရယ္.....
လ်ွပ္စစ္မ်ွင္တန္းလို
ပူလင္းၿပင္းထန္လြန္းတဲ.
သူရူးတစ္ေယာက္ရဲ. ေပြ.ဖက္မႈေတြထဲ
ခု...ရထားတို. ဥႀသဆြဲလိုက္ႀကၿပီ....
”ၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ......
အားလုံးၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ”.တဲ.

အေရွ.ေလေတြတိုက္တုန္းက
ခါးကုန္းေနတဲ. ငါတို.ရဲ.ၿမရာပင္အိုႀကီးဟာ
တုန္ယင္ခ်ည္.နဲ.စြာ ယိန္းထိုးေနေတာ.တယ္.....
ေက်ာင္းေတာ္ရဲ.စည္းအၿပင္
ေႏွာင္ရိပ္တို.တလြင္လြင္နဲ.
ထင္ေယာင္ထင္မွား
လမ္းေပၚမွာ ငါစဥ္းစားတာ......
နင္.အေႀကာင္း...ေခါင္းစဥ္မ်ားစြာပါပဲ။
ထိပ္ထားရယ္....
အီဂ်စ္ၿပကၡဒိန္ထဲက
မိုတိမ္ေတြရြာမယ္.ေန.
နင္နဲ.ငါ...ၿပန္လည္ဆုံေတြ.ႀကရင္...
ဒီအေႀကာင္းေတြေၿပာၿပခ်င္ပါေသးတယ္.....
ငါက....ဆပ္ၿပာပူေဖါင္းကိုခိုစီးၿပီး
ၿမင္.မိုရ္ေတာင္ႀကီးနဲ.တိုက္မိမွာ
စိုးရိမ္ရွာသူ မဟုတ္ခဲ.
ဒါေပမယ္.
ေလေပြလမ္းေႀကာင္းမ်ားမွာ
တုန္၀ါေဖ်ာ.ေအး
“သစၥာ”ကိုပဲ.တင္သံနဲ.ပဲ ၿပန္ေပးနိုင္သူ....။
ငါ့ကိုသတ္...ငါ့ရင္ဘတ္ကိုထိုးခြဲေဖါက္လွန္ႀကည္.
ငါ့လက္သီးထဲမွာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားတဲ.
သုညတစ္လုံးပဲရွိလိမ္.မယ္။
၀ိုင္ယာႀကိဳးေတြ
“ေထာင္း”ခနဲမီးပြင္.ၿပတ္ေတာက္ၿပီး
ရုတ္ၿခည္းေမွာင္အတိက်သြားတဲ.....
“အႏၶ” တိုရဲ. အိမ္အိုမွာ....
ေတေလပီသစြာ...ငါေနတယ္။
တိတ္ဆိတ္...ၿပာလဲ.ေနတဲ.ည
“......”ကိုခ်စ္တယ္....လို.
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ.....္ဟစ္ေအာ္တမ္းတရတာ
ဘာေႀကာင္.ပါလဲ.....။
“အုံ့ပုံးခ်စ္” သီခ်င္းကို
မဆိုခ်င္ပဲဆိုရတာ
ေရႊရည္စိမ္ထားတဲ. လက္ပစ္ဗုံးကို
ကိုက္မ်ိဳရသလိုပါပဲ....လို.
အက္ကြဲေနတဲ. မယ္ဒလင္ႀကီးက...
ငါ့ကို ေၿပာၿပတယ္။
အဲဒီလိုနဲ....
မိုးကိုဆန္.ေၿမွာက္ထားတဲ.
မမီနိုင္ေသာကမ္းလက္ေတြဟာ
ဟိုး.......တုန္းကလိုပဲ
ငါ့ဆီမွာ....ေၿမမႈန္ေတြစြန္းထင္းလ်က္ပါပဲေလ.......။

“လူဆိုတာ...
လင္းေ၀စိမး္ၿမတဲ. ပန္းညမ်ားစြာထက္
သရဲေၿခာက္ရာ ညတစ္ညကို...ပိုသတိရတတ္တယ္....။
ငါေသသြားခဲ.လိုရွီရင္
ငါ့ရဲ. သခ်ၤိဳင္းဂူမွာ
ႀကက္ေၿခခတ္တစ္ခုကိုသာ
မွတ္တိုင္အၿဖစ္စိုက္ေပးပါ။
တစ္ကယ္ေတာ....အဲဒါဟာ
ငါသိသမ်ွ ေလာကဓမၼကို
အႀကြင္းမဲ.ေဖၚၿပသြားၿခင္းပဲၿဖစ္လိမ္.မယ္
ဟိုငယ္ငယ္...ေက်ာင္းမေၿပးတတ္ခင္တုန္းက
ခေရပြင္.ၿပထားတဲ. သခ်ၤာတစ္ပုဒ္
ငါ့အေပၚခုန္အုပ္ၿပီး
မင္နီေတြရဲခနဲ သုတ္သြားဖူးတယ္။
ငါ...သတၱိေကာင္းကင္မွာ....နီလြင္ထစ္ခ်ဳန္း
တစ္....
ႏွစ္.....
သုံး.....
အနက္ရႈိင္းဆုံး ထိုးက်ပစ္လိုက္တယ္....။
ထူးလွတယ္ေတာ.လည္းမဟုတ္ပါဘူးေလ
ေႀကာက္မက္ဖြယ္ရာလူေတြရဲ.
မဟာဘုတ္ေဗဒင္ထဲမွာမွ
ငါကလည္း“အဓိပတိဖြား”ၿဖစ္ခ်င္ခဲ.တာကိုး....။
ေၿမာက္ေလေသြးတိုင္း ေမႊးၿမတဲ.မ်က္ရည္နံေတြ
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ.လာရာလမ္းမွာ
ခုထက္ထိသင္းပ်ံ့ဆြတ္ေပေနတယ္ဆိုတာ
ဘယ္သူကမ်ား...မ်ွေ၀ခံစားခဲ.သလဲ...။
အိမ္အၿပန္ညမ်ားစြာမွာ
ဘယ္သူ.မွ မေၿပာခင္တဲ.စကားေတြကိုေထြးပိုက္
ကိုယ္.ကိုယ္ကို...“လူမိုက္”လို.ၿပန္ေခၚခဲ.တယ္....
၁၉၉၃.....၁၉၉၄...
ငါ့ကဗ်ာေလးေတြ ေဆြးေၿမ့ေႀကကြဲ
လမ္းေဘးအုတ္ခုံေပၚလဲက်ေနတယ္.....။
ႏွင္းၿမွားတစ္လက္ရဲ.အဆိပ္နဲ.
နိမိတ္မေကာင္းတဲ.ပုံၿပင္
မၿမင္ဘူးေသာေန.မ်ား...ညမ်ား
ပိေတာက္ကိုင္းဖ်ားမွာ၀ပ္တြားစုရုံး
ငါ့ကို....ခ်ည္ထုန္းခဲ.တာ....
(ခု.....အခ်ိန္တိုင္ေအာင္....)
အလင္းစိမ္းတန္းေတြရစ္ဖြာလို.....။

ၿမိဳ.ၿပင္လမ္းေတြက
ေတြ.ခဲ.ဖူးတဲ.ဂ်စ္ပစီေတြလို
ၿဖစ္ခဲ.သမ်ွကို
ရယ္ကာေမာကာၿပန္ေၿပာနိုင္တဲ.အက်င္.ေလး
ေသြးေအးေအးနဲ.ႀကိဳးစားေမြးနိုင္ခဲ.ၿပီ။
... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ...
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ေက်ာက္ေခတ္ေႀကးေခတ္
ညူကလီးယားကင္ဆာ၊အနာဂါတ္ေခတ္
အားလုံးအတြက္
ေသခ်ာတဲ.ငါ...ေႀကၿငာခ်က္ကေတာ.
နင္.ကို ထာ၀ရခ်စ္ေနမယ္ဆိုတာပါပဲ...။
ထိပ္ထားရယ္.....
ၿဖစ္နိုင္မယ္ဆိုရင္
ဂႏၱ၀င္ပန္းပုရပိုဒ္မွာ.....
နန္းသုံးအကၡရာနဲ.ၿခယ္မႈန္း
နင္.နာမည္ေလးစာသုံးလုံးကို
စီရီသီကုံးေပးခ်င္တယ္....။
နင္.အေပၚထားတဲ....ငါ့ရဲ.ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဟာ
မိုးေပၚကိုဦးေမာ.ၿပီး
၀င္းပစြာ...လင္းၿမတုန္ခါေနတဲ...
ေရႊ၀ါေရာင္မီးေတာက္မီးလ်ွံလိုပါပဲ....။
ေက်ာင္းေရွ.ကစံပယ္ရုံမွာ
ဗီးနပ္စ္ရဲ.နကၡတ္တို.တလက္လက္ၿပာေ၀မႈန္သင္း
ေက်ာင္းခန္တြင္းမွာ....
လမင္းေလးသာခဲ.ဘူးတယ္....။
ခ်စ္ေသာေက်ာင္းသြားေဖၚရဲ.
ပန္ရုပ္လႊာကိုေမ်ွာ္ေတြးရင္း
ေဆြးလ်ွညိွုးေခြ...ေၿဖမေၿပသူေလးအတၳဳပၸတၱိ
ၿမရာပင္ႀကီးသိပါတယ္....။
ကမၻာဦးလူတို.လည္း(ဂူနံရံမွာ)
ငယ္ကြ်မ္းမ်က္ႏွာေ၀၀ါး
ပညာရွိႀကီးမ်ားရယ္
ပါဠိစာလုံးေတြနဲ.
ငါ့အေပၚမဆုံးၿဖတ္ပါနဲ.ဦး
“ခ်စ္သူကိုေတာင္
ခ်စ္တယ္လို. မေၿပာရဲတဲ.ေကာင္....
ရာစုတစ္ေထာင္ေနရစ္ခဲ....
ထိုသို.ၿဖင္.စကားမဲ.ေစသတည္း”
ၿမရာပင္ႀကီးရဲ.
ညည္းတြားသံသဲ.သဲ.သန္းေခါင္ယံ
ငွက္ဆိုးအုပ္နဲ.အတူ
ရုတ္တရက္လန္.ပ်ံသြားတယ္....။
ခ်ိဳ.တဲ.ေသာဘ၀
ဆႏၵရဲ.မေၿပလည္မႈ
အနီေရာင္မွတ္တမ္းတစ္ခုနဲ.ခ်စ္သူ.အတြက္ပန္သစၥာ
ေႀသာ္...ငါ့ကိုေလ
နားလည္ပါ...နားလည္ပါ
နားလည္စမ္းပါ....။

အဲဒီေန.ရက္ေတြမွာ
မာန္နတ္ရဲ.ဘယ္ဘက္လက္က
အနက္ေရာင္က်မ္းခ်က္တစ္ပိုဒ္ဟာ
ငါ့ကိုစီးနင္းတိုက္ဖို.
ၿမင္းကႀကိဳးတို.ကိုၿပင္လို.“သ”လို.ေနခဲ.ေပါ့....။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ
ေရႊနဲ.စက္၀ယ္လို.မရတဲ.
ေနာက္ဆုံးလူရဲ.အေတြ.ႀကဳံမွာ
သံမႈန္ေတြကပ္ပါေနရဲ.
ငါ....ဘာကိုမွမေႀကာက္ခဲ.ဘူး....။
ေဟာဒီေလာကေတာက္ေလ်ွာက္
“ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚကသုညနဲ.စာရင္
ဗလာစာအုပ္ေပၚကသုညကၿမတ္တယ္”တဲ.
အဲဒီေအာ္သံကိုငါရယ္ေနခဲ.တယ္....။
(မင္းကေတာ.....ဘာလဲ”လို.
အႏၶၶေတြက ၀ိုင္းေမးေတာ.
၁...၂...၃...၄...၅....
ငါ.....အကုန္စဥ္းစားတယ္
၆...၇...၈...၉...၀
တစ္ခုမွမဟုတ္ဘူး
ငါ့အတြက္ ဂဏန္းမရွိဘူး....။
ေသြးနဲ.ယက္တဲ.ကတၱီပါစလို
နီလြရွင္းေတာက္
ေႀကာက္ခမန္းလိလိလွပတဲ.
ႏွလုံးသားကဂီတသံစဥၤ
ႏွင္းဆီ၀ိညဥ္မွာတင္တဲ.ကမၺၺည္း
လကြယ္ညေရာက္တိုင္း...ငါဂစ္တာတီးေနမယ္...။
က်ဆုံးေတာ.မယ္.စစ္သူရဲအိုက
ငယ္ဘ၀ကဓါးနဲ.ခ်စ္သူကို
ၿပင္းရွစြာ သတိရလိုက္သလိုမ်ိဳး
နင္.ကိုငါ သတိရေနတယ္.....။
ထိပ္ထားရယ္...
ထိပ္ထားရယ္...
ထိပ္ထားရယ္...
သစ္ခုတ္သမားေတြမရွိတဲ.တိုင္းၿပည္မွာ
ငါ...လယ္သမားၿဖစ္ခ်င္တယ္
နင္...ဘုရင္မ...လာမလုပ္ရဘူးေနာ္။
ေတာ္ေတာ္ႀကာ
တံစဥ္တစ္လက္ရဲ.က်င္.၀တ္မွာ
သန္လ်က္အတြက္ ပန္းခူးေပးခြင္.မပါလို.
ရြာဇနပုဒ္ရဲ. မိုးေရထဲမွာ
ငါ...တစ္ေယာက္တည္း
မ်က္ရည္၀ဲေနရပါဦးမယ္....။
ငါကလည္းခက္တယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ.
ေနမ၀င္အင္ပါယာ
ဘယ္ဟာယူမလဲေမးလာခဲ.ရင္
ဒုတိယအရာကိုငါ...ၿငင္းတယ္
အဲဒီလိုနဲ.ပဲ
ေမွာက္ထားတဲ.
ငါ့ရဲ.ကံ့ေကာ္ရြက္ဖဲခ်ပ္ကေလးေတြ
ေလာကႀကီးကိုအမ်ွေ၀ရင္း
ေၿမၿမိဳခံခံ့ရတာ...
ကာလမ်ားစြာ...ႀကာၿပီေကာေလ......

ေတာင္ညိဳမွာၿပိဳတဲ.မိုးေတြ
နင္.မ်က္ႏွာေလးကိုတိုးသက္တဲ.အခါ
ေတာင္ပင္လယ္ကေဗဒါေတြဟာ
ေဆာက္တည္ရာမရ ၿဖစ္ကုန္ႀကတယ္....။
ေဟး...ငါေၿပာမယ္
အက္ဆစ္တိမ္ခိုး...တို.
မုတ္သုန္ကိုႏႈိးပါ...
ဒီလူဆိုးအတြက္လည္း
မိုးႀကမ္းတို.တစ္စက္စက္ရြာပါ...။
“မထိုက္တန္သူဆိုတာ
လြင္.ေမ်ာရမွာပါပဲ..
ခြဲခြာၿခင္းဟာ
ခရမ္းၿပာႀကည္ဖူးကို
အဆိပ္ခ်ိဳေတြလိမ္းသုတ္
ႏွလုံးသားတည္.တည္.ဆီ
ခ်ိန္ရြယ္ေမာင္းၿဖဳတ္လိုက္တယ္....။
သက္ၿပင္းေငေ၀
ခေရတို.ႏွင္းစက္ဖါးလ်က္
မ်က္ရည္ကိုစားတဲ.
ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ စကားမဲ.ည
ငါဟာ..ထက္ပိုင္းခ်ိဳးခံခဲ.ရတဲ.
တစ္ၿခမ္းပဲ.“လ”ပဲၿဖစ္တယ္....
အိပ္မက္ထဲက ကမၻာစစ္လို
အရုိးရိုးၿပိဳင္းၿပိုင္းညေနအိုက
ေၿမကိုရွိခိုး
ၿမဴခိုးတို.ေပ်ာင္းအိညြတ္တြဲ
လူငယ္ဘ၀ရဲ.
ညရိပ္တို.မႈန္ေ၀၀မ္းနည္းခဲ.ရတယ္။
အခင္ဆုံးမၿဖစ္ခဲ.ေပမယ္.
အခင္ဆုံးအေႀကာင္းေတြေၿပာတိုင္း
သတိရမိေနက် သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီ
ငါ..မေရာက္ ေရာက္ေအာင္သြားမယ္...။
ၿပီးေတာ.ကဗ်ာအေႀကာင
ခရိုးခရိုင္..လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ
ကဗ်ာအေႀကာင္ စာအေႀကာင္ေတြေၿပာရင္း
ကိုယ္.ကိုယ္ကို..ၿပန္လည္ဖန္ဆင္းပစ္မယ္..ကြယ္။
အရက္သမားက
သူတစ္ပါးကိုလြမ္းဆြတ္တာ
ရယ္စရာမဟုတ္ပါဘူး
တစ္ရံတစ္ခါရဲ.
ၿပန္မလာသူတို.
သိႀကဖို.ေကာင္းတယ္..
ေလညွင္းေလးေရ...
ငါခ်စ္ၿမတ္နိုးရတဲ. ကမၻာရဲ.ထိပ္ထားကို
သူ.ဆံႏြယ္ခက္ေလးေတြ
ဖြားခနဲဘလြင္.၀ျသြားရုံ
တစ္ခ်က္ေလာက္အုံ့သည္းတိုက္ခတ္ေပးပါ...။
ေလစီးထဲမွာ
ဖြာႀကဲလွပေနရွာမယ္.
သူရဲ.ေကသာဆံၿမကို
အေ၀းကေနရွုိက္ေမႊးလြမ္းဆြတ္ပါရေစဦး၊...ေနာ္...
အထီးက်န္ေတာင္ကို အုပ္စိုးဖို.
နတ္ၿပည္ကရြာခ်တဲ.
ငါ့အတြက္ .....အညတရမိုး...ေရ...
ေနပါေစေတာ....။
အဲဒီညဟာ
တစ္ၿခမ္းပဲ.“လ”က...
အသက္ေပးၿပီးကာကြယ္ခဲ.ရတဲ.
အလံမလဲမီ“ည”..ၿဖစ္တယ္။
ၿမက္ရိုင္းက
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းကိုနမ္းမရသလိုမ်ိဳး
ေနနဲ.လက
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မပိုင္ဆိုင္ႀကသလိုမ်ိဳး
ရိုးသားစြာ...တို.ေ၀းလိုက္ႀကပါစို.။
ခ်စ္သူကိုၿမတ္နိုးရုံနဲ.
အရာရာကိုလက္ၿဖန္.မိုးေစာင္.ေရွာက္ခ်င္တဲ.လူငယ္
ခု...ၿခြင္းခ်က္နဲ.လက္နက္ခ်လိုပါတယ္...။
... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ...
ေတေလဘ၀ရဲ.
ပထမဆုရအမွားေတြကို
လြယ္အိတ္ညိုထဲထည္.ၿပီး
မီးအိမ္လက္ဆြဲ
ရာဇ၀င္ထဲမွာခရီးဆက္ဦးမယ္။
ထိပ္ထားေရ...
ကေခ်သည္တို.ရဲ.ေတးေတြနဲ.
ၿငိမ္းေအးေပ်ာ္ရႊင္...
ထာ၀စဥ္ခ်မ္းေၿမ့ေစသား
ေကာင္းေသာမိုးေသာက္ခ်ိန္၌လည္း
ၿငိမ္သက္တည္ႀကည္ေစ...
ငါ...ဆုေတာင္းေပးေနမယ္...။
ပန္းခူးရင္း
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ.ေနရင္း...
စကားေၿပာရင္း...
သီခ်င္းေလးေတြဆိုရင္း...
မင္း...ငါ့ကိုေမ.သြားမွာပါ...။
... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ...
အားလုံးကိုစြန္.လႊတ္ရရင္ေတာင္မွ
သတိရၿခင္းကိုငါပိုင္တယ္
တာရာမင္းေ၀