ေဇေလး
ရင့္က်က္စအရြယ္
လိင္(က်ား/မ) : 
ေရးသားခ်က္ေပါင္း : 131
ရမွတ္ေပါင္းမွာ : 194
ေရးသားခ်က္ သေဘာက်ခံရမႈ : 2
ဖိုရမ္ ျပိဳင္ပြဲမ်ားမွ ဆုရရွိမႈမ်ား : 
မွတ္ပံုတင္သည့္ေန႔ : 2009-05-12
အသက္ : 38
တည္ေနရာ : တစ္ေနရာရာေပါ႔
အလုပ္အကိုင္/၀ါသနာ : ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ နပန္းလံုးေနရျခင္း...
|
 Subject: ေ၀မွဴးသြင္၏ ကဗ်ာမ်ား 16th May 2009, 5:41 pm |
|
|
ေနာက္ဆက္တြဲ
အခါးသက္ဆံုးေနာင္တမွာ
မင္းသတင္းေတြက ေမႊးပ်ံလြန္းရဲ႕။
၀ိုင္းစက္ေသာအခ်ိန္ကာလ၌
လူၿပိန္းႀကိဳက္ေနထိုင္ရင္း
ငါ ....
အဘိဓမၼာက်မ္းေပၚ ေခါင္းအံုးအိပ္တယ္။
ေဗဒင္ေမးၿပီး အခ်စ္ေရးကို စူးစမ္းတယ္။
ျဖစ္လြယ္၊ ပ်က္လြယ္ အမွန္တရားကို
မင္းခံစားမႈလို႔ နာမည္ေပးမယ္။
နားလည္ဖို႔လြယ္မွာပါ
အမွတ္တမဲ့တိုင္းအတြက္ေတာ့
ငါရယ္မျပႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ကံတရားဟာ
အသားအေရာင္ခြဲျခားတတ္သလား။
သူမွာ ဖိနပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလား။
ငါတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ေတာ့
အခ်စ္ဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အမိႈက္ပဲ။
မင္းကိုလြမ္းတိုင္း သတင္းစာေတြထဲမွာ
လက္ထပ္ၿပီးစီးေၾကာင္းေတြေလွ်ာက္ဖတ္။
၀င္ထိုင္မိတဲ့ကေဖးထဲလည္း
၀င္ေတာ့မည့္ေနေရာင္ျခည္ယဲ့ယဲ့။ ။
ေ၀မွဴးသြင္
|
ေနေရာင္ျခည္၏အရိုးစု
ငါ့ဟင္းလင္းျပင္ထဲ
ေမာဟေတြ ဒုန္းစုိင္း၀င္လာၿပီ။
ၿပီးခဲ့တဲ့သီခ်င္းမ်ားအတြက္
တစ္ေယာက္မ်က္လုံးကုိ တစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ကာ
အံ့ၾသမိရဲ႕။
လက္ဖ၀ါးေပၚက အေရးအေၾကာင္းမ်ားကုိ
ယုံၾကည္ရင္ခုန္ဖုိ႕
မေသခ်ာမႈေတြထင္ရွားဖုိ႕
စာရိတၱအေဟာင္းကုိ လဲလွယ္ပစ္ဖုိ႕
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တာ၀န္သိခဲ့၊
မျမင္ႏုိင္တဲ့ အမွားအယြင္းမ်ားေၾကာင့္
ရခဲ့ဖူးတဲ့ ေနာင္တေတြကုိ
တမင္ ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ခဲ့၊
လူ႕အျဖစ္ရဲ႕ ဟာသတခ်ဳိ႕မွာ
လႊတ္ခနဲ အသိဉာဏ္ေတြရွိတယ္။
စနစ္တက်. . .ဟုတ္လား
ငါတုိ႕ရဲ႕ ဆင္ေျခဟာ
စည္းကမ္းမဲ့ခဲ့ၿပီ။
ဟုိးေရွ႕ဆီက စိမ္းစုိမႈအေရာင္မ်ား
ပညာရွိတစ္ေယာက္ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ
သင္တုိ႕လည္း ဒုကၡနဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ဖူးမယ္။
ေဟ့. . .သူစိမ္း
ဒီအရပ္မွာ
အလင္းေရာင္မ်ားလွခ်ည့္လား။ ။
ေ၀မွဴးသြင္
(လူၿပိန္းရဲ႕ အခ်စ္ျဖစ္ပြားရာကဗ်ာစာအုပ္မွ) 
ေၾကးစား
ကံၾကမၼာဟာ
ဘီးလုိ လည္ေနသမွ်
ငါက စမုတ္ေခ်ာင္းေတြလုိ က်င့္ရမွာပဲ။
ေငြနဲ႕၀ယ္ထားတဲ့ ႏွလုံးသား
ဘယ္လုိအေရျပားေအာက္မွာ
ပူေႏြးေစမလဲ။
အခ်ိန္ကာလကုိ
ေဖ်ာ္ေျဖဖုိ႕ဆုိတာ
ယဥ္ေက်းမႈကုိ လိမ္ထားဖုိ႕ လုိလိမ့္မယ္။
ဒီႏွစ္ ေဆာင္းမွာေတာ့
သစ္ေတာ္သီးေတြ ရွားရဲ႕။
ေကြ႕ေကာက္ေသာလူေတြအဖုိ႕
မ်ဥ္းေျဖာင့္ဟာ အမွားပဲေပါ့
တိရစၦာန္တစ္ေကာင္လုိ
အစြဲအလန္းေတြနဲ႕
ငါ့ေခတ္ကပဲ
ငါ့မ်က္လုံးေတြကုိ သင္ၾကားတယ္။
အားလုံး ဉာဏ္နဲ႕ဆုိေပမယ့္
စဥ္းစားပုံျခင္းကေတာ့ ကြာရဲ႕။ ။
ေ၀မွဴးသြင္
(လူၿပိန္းအခ်စ္ျဖစ္ပြားရာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ) 
မေတြးမိေသာဘ၀
(၁)
ငါတုိ႕ လြတ္ခဲ့တဲ့ ငါးေတြလုိ
မိထားတဲ့ငါးေတြဟာလည္း ထြားပါတယ္။
အခ်စ္ကုိ
ႀကိဳတင္ေလ့က်င့္ထားတဲ့ ဇာတ္၀င္ခန္းအတုိင္း
မ်က္စိမွိတ္ျပမိရဲ႕။
မင္းဆက္ေလွ်ာက္ဖုိ႕လမ္းေတြဟာ
အရင္လုိပဲ ခက္ခဲေသးလား။
သစ္ပင္ေတြရဲ႕ ရာဇ၀င္
ဒီေန႕ မေျပာျဖစ္ေတာ့ပါ။
ကုိယ့္သီခ်င္းကုိယ္ နားေထာင္ရတဲ့အခါ
လူဟာ စိတ္ႀကီး၀င္မွာပဲ။
မင္းက ခံစားလြယ္သူမုိ႕
တစ္ခုေတာ့ေျပာမယ္။
“ငါ့အေၾကာင္း သိပ္မေတြးပါနဲ႕. . .”
(၂)
ကမၻာေပၚက
ေနေရာင္မရွိတဲ့ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ
ပန္းမပြင့္တဲ့ ဥယ်ာဥ္ေတြမွာ
၀မ္းနည္းစရာ လူသားမ်ား
ဘာကုိ ရွာေဖြေနၾကသလဲ။
ဘာသာတရားလား
သုံးမရတဲ့အေတြးအေခၚလား
ဒါမွ မဟုတ္. . .
ေျမႀကီးလုိသစၥာမ်ဳိးလား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြာ
လာ. . .အခ်စ္
ကမၻာ့လူသားေတြဆီ
ငါ့တုိ႕ေမတၱာတရားကုိ ကုိင္းကူးေပးမယ္။
မင္းေရွ႕ေရးအတြက္
အေလ့အလာ၊ အမွတ္သညာအားလုံးဟာ
ငါ့ႏွလုံးသားမွာ ပြင့္တယ္။
လူဆုိတာကလည္း
ေလတံခြန္လုိ အေနအထုိင္ တစ္မ်ဳိးပါပဲ။
အခု-
ေခ်ာက္ထဲက ကုိယ့္က်င့္တရားေတြဟာ
ငါ့ခရမ္းေရာင္ကုိ စိမ္ေခၚေနၾကၿပီ။
ေငြေၾကးဆုိတဲ့အသိမ်ား
မ်ဳိးပြားေနၾကၿပီ။
ဒီမွာေတာ့. . .
အေဟာင္းေတြခ်ည္းပဲ
ပုစၦာေတြခ်ည္းပဲ
ငါကလြဲလုိ႕
အားလုံး တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ၾကတယ္။
(၃)
မင္း ရယ္သံေတြနဲ႕
ငါ မယဥ္ေက်းႏုိင္ေသးသေရြ႕
ပထမဆုိကုိ ျငင္းမယ္
အေကာင္းဆုံးဆုကုိပဲ လက္ခံမယ္။
ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေတာ့
မေဆာင္ပါနဲ႕ အခ်စ္ရယ္. . .
ဒီရုပ္၊ ဒီခႏၶာမွာပဲ
ဒီေန႕ေတြကုိ
မေန႕ကအတုိင္း မစဥ္းစားႏုိင္ခဲ့ဘူး။
(၄)
သာမန္လူမ်ားအတြက္
မီးရထားႀကီးတစ္စီးေလာက္ ပုိင္ခ်င္ပါတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ခုတ္ေမာင္းဖုိ႕. . .။ ။
ေ၀မွဴးသြင္
(လူၿပိန္းရဲ႕အခ်စ္ျဖစ္ပြားရာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ) 
ကတီၱပါမ်ား
ဘာကုိမွ မေလးနက္ဘဲ
ဘယ္၀ါက်ကုိမွ ခ်မေရးဘူး။
ငါ့သစၥာတရားက
ပန္းပြင့္လုိ အသံျမည္ၿပီး
ဆင္တစ္ေကာင္လုိ ႏွာေမာင္းသန္တယ္။
ေသးငယ္တဲ့ထြန္ေၾကာင္းေတြ
ဇရာ၏ အမွတ္အသားမ်ား
ဘ၀ကုိ စိတ္ရွည္ရန္
ေဆးျပားေတြနဲ႕ ေရာ့ခ္ဂီတဟာလည္း
အေရးႀကီးၾကရဲ႕။
လမ္းတုိင္းမွာ ပလက္ေဖာင္းမလုိေပမယ့္
မုိးႀကိဳးကေတာ့
အသံထြက္ က်ယ္ဖုိ႕လုိတယ္။
ေလထဲက ဖုန္မႈန္႕ေတြက
သံသရာအတုိင္းပဲ. . . မုိက္တယ္။
အတက္တုန္းက ဆင္းခဲ့တာေတြအတြက္
အဆင္းမွာ တက္ၾကရၿပီ။
လက္အားေနလုိ႕
ရန္သူကုိ လက္ဆြဲဂုဏ္ျပဳလုိက္ၿပီ။
ဒါ ကစားနည္းသစ္ေပါ့။
ငါ့ေရွ႕မွာ
မီးဆုိက္မရတဲ့ ထင္းလွည္းမ်ားစြာ. . .
ဘာသာျပန္ထားတဲ့ ရမၼက္မ်ားစြာ. . .
ဖိတ္စင္ခဲ့ေသာ အေျခအေနေတြအတြက္
ဖိနပ္ေတြကုိ ျပင္ထားမယ္။
သုိ႕ေသာ္. . .
လမ္းမ်ားကုိေတာ့ ျငင္းၾကစုိ႕။ ။
ေ၀မႈးသြင္
(လူၿပိန္းရဲ႕ အခ်စ္ျဖစ္ပြားရာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ) 
အခ်စ္အေႀကာင္း-၃
စိတ္ကူးနဲ႔
အလြမ္းကုိသင္ၾကားရန္
စကၠန္႕ေလးေတြကုိေငးၾကည္႕ေနမိတယ္။
ငါ့ေ႐ွ့ကရာစုနွစ္ၾကီးတစ္ခုလံုး။
ငါ့ေနာက္က လူျပိန္းတုိ႕၏ေပ်ာ္စရာေန႕မ်ား၊
ေဘးမွာက
အဖ်ားဝင္ေနတဲ့မင္းရဲ႕နွုဳတ္ခမ္းနီေတြ.......
ဒါနဲ႕ပဲ
လူေတြေျပာစရာျဖစ္ခဲ႔ ျပီေပါ႔။
တကယ္ဆုိ
လၽႇွာတစ္ခ်ဳိ႕အယားေျပေစ႐ုံပါ။
မင္းနဲ႕အထိအေတြ႔ ေတြမွာ စိတ္ၾကီး၀င္ဖို႕
ဘယ္လိုေလာင္ကၽြမ္းရမလဲ
ဘယ္လိုေမွာက္မွားရမလဲ
အခု ငါသိျပီ။
ဒီေန႕ရဲ႕ေနာက္ဆုံးအေၾကာင္းအရာက
သတၱဳသစ္ပင္စုိက္ပ်ဳိးေရး၊
ဒီနွစ္အတြက္
ပထမဆုံးေရာဂါဟာ မင္းပဲ။
သံစဥ္မ်ား ၊ ေမ့ေဆးမ်ား၊
စီးကရက္မ်ား၊ ေကာ္ဖီခြက္မ်ား၊
မေတာက္ပေသာ ႀကယ္ပြင့္မ်ားသည္လည္း
ဝမ္းနည္းဖြယ္ပင္။
ေန႕စဥ္႐ုပ္႐ွင္ဟာ
တုိ႕နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဆက္ရန္႐ွိဆဲ၊
ဒီေရအတက္အက်ဟာလည္း
လမ္းေဘးဖက္႐ွင္တစ္ခုလုိေခတ္စားေနဆဲ။
ေသြးမတိတ္ေသးတဲ႔
ေအာင္ျမင္ေၾကာ္ၾကားမွဳအေၾကာင္းေျပာရန္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပ်င္းခဲ့ပါျပီ။
စာ႐ြက္ေပါ္မွာ
အခ်စ္ကုိေမာင္းနွင္ခဲ႔သူပါ။
အခုေတာ့
ငါ့နွလုံးသားသီခ်င္းေတြက
ဖြယ္ဖြယ္ရာရာပ်ံ႕လြင့္လို႕.......................။
(ေဝမွဴးသြင္ ၏ ေနာက္ဆုံးထြက္ အခ်စ္အေႀကာင္းကဗ်ာစာအုပ္မွ)
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္.......
|
 |
|
|
email အသံုးျပဳရန္
